Puzzle yapmak bir anlamda terapidir de... Bunu çok kişiden duyar, çok kişiyle paylaşır oldum artık... Puzzle bütünün parçalara ayrılmış halidir...Görevimiz parçaları biraraya getirip bütünü görmek... Bütünü görmeyi bu kadar arzularken, elbette ki  yerine koyduğumuz her parça bizi bu kadar tatmin noktasına yaklaştırır. Hele ki, son parçayı yerine koymak....Tarifi imkansızdır... Diğer parçaları yerleştirme sürecinde, zaten  her parçanın yeri ayrı bir zaferken, puzzleın yarısından sonra gittikçe sonuca yaklaşırken duyulan haz artar...